‘Dicht bij jezelf blijven’ is de sleutel tot meer energie en minder burn-out, maar hoe doe je dat als je nog niet ontdekt hebt wie ‘jezelf’ is? Toen ik, in de vorige eeuw, afstudeerde als apotheker hadden we het er niet over. We waren opgeleid om het juiste geneesmiddel, op de juiste tijd, in de juiste dosering, aan de juiste patiënt te verstrekken. Sterker nog, in die tijd werd ik de eerste twee maanden van mijn carrière als openbaar apotheker letterlijk in het diepe gesmeten. “Hier is de sleutel, dit zijn je assistenten en daar is je collega in de andere apotheek, als er wat is kan je bij haar terecht” en weg was hij met zijn gezin vakantie vieren in de US.
Tegenwoordig is het anders! Net afgestudeerde apothekers worden tijdens hun werkzaamheden in de praktijk begeleid en opgeleid tot zorgprofessional met als uitgangspunt het CanMEDS model. Deze trend is komen overwaaien vanuit Canada via de geneeskunde. Momenteel gebruiken bijna alle zichzelf respecterende zorgprofessionals deze systematiek. De CanMEDS rollen worden in een zesbladige bloem geïllustreerd met in het hart de zorgprofessional. De blaadjes beschrijven rollen zoals de samenwerker, de communicator, de organisator etc, afhankelijk voor welke zorgprofessional dit model van toepassing is. En zoals bij elke systematiek zijn hier zowel voor- als nadelen aan, maar dat voert nu te ver om op in te gaan.
Zorgprofessionals van nu wordt aangeraden ‘dicht bij zichzelf te blijven’ en tegelijkertijd dienen zij hun eigen stijl te vinden in de zes rollen van de CanMEDS. Geen gemakkelijke opgave zou je zeggen en dat blijkt ook uit de praktijk. Doordat jarenlang gefocust is op de kennis, inzichten en vaardigheden waaraan deze professionals moeten voldoen, bleef er weinig zorg over voor henzelf. Gelukkig is er sinds kort ook het inzicht om het hart van de bloem, in de vorm van de persoonlijke ontwikkeling van die zorgprofessional, aandacht te geven. En zoals het gezegde luidt: Wat aandacht krijgt, groeit!
Terwijl ik genietend getuige mag zijn van de groei die deze professionals doormaken, denk ik terug aan die begintijd. Aan die eerste maanden dat ik, zonder rolmodel, voor het eerst een euthanaticum aan het bereiden was. Met ‘mijn’ assistenten kon ik het niet delen en mijn collega in de andere apotheek had een vrije dag. Terwijl ik daar in mijn eentje in het lab stond ging er van alles door me heen, maar vooral dat er een patiënt bij het innemen van dit drankje zou overlijden. Was dit dan het juiste geneesmiddel, op de juiste tijd, in de juiste dosering aan de juiste patiënt verstrekken? Helaas heb ik tot op heden geen antwoord op dit dilemma. Mij was niet geleerd om te reflecteren, bij mijn gevoel stil te staan of dit te delen met een jaargenoot. Mij was geleerd oplossingsgericht en zelfstandig problemen te lijf te gaan en er verder niet bij stil te staan.
En ondanks dat ‘in het diepe gesmeten worden’ zo zijn voordelen heeft, ben ik dolgelukkig met de nieuwe inzichten over het belang van persoonlijke ontwikkeling. Hierdoor kunnen we de zorgprofessionals van de toekomst daadwerkelijk leren ‘dichtbij zichzelf te blijven’, door ze in eerste instantie inzicht te geven in wie ze zelf zijn.
Column Sharon Schouten-Tjin A Tsoi
Sharon Schouten-Tjin A Tsoi (oprichter MZG) is apotheker en gepromoveerd op ‘Motivatie van Apothekers voor Levenslang Leren’. Haar doel is om, middels zelfprofessionalisering, voor gezondheidsprofessionals een motiverend leerklimaat en een hoger welzijn te bereiken.
