Heb jij er een beetje vertrouwen in, Bas? Heel Nederland heeft er in ieder geval vertrouwen in als we de cijfers mogen geloven.
Vertrouwen is de basis, Niels. Maar dan moeten we er wel allemaal in geloven. Massaal de schouders eronder. Wat dat betreft zet ik in op die Hiddema. Die is onnavolgbaar over de flanken. Vooral over rechts. Als die de aanval opzet is er geen houden meer aan. Laat iedereen achter zich. Zou wat zijn, de Oranje-leeuwinnen wereldkampioen voetbal!
Ik doel natuurlijk niet op het WK-voetbal voor vrouwen, Bas. Maar op het vertrouwen dat Nederlanders hebben in medicijnen en zorgverleners. Volgens onderzoeksbureau Nivel geven wij medicijnen het rapportcijfer 7,9. Slechts 3 procent zegt onvoldoende vertrouwen in medicijnen te hebben. En dan geloven we de zorgverleners op de blauwe ogen: bijna 90 procent heeft vertrouwen in de informatie van de apothekers, bijna 100 procent in die van de huisarts.
Terwijl huisartsen en apothekers ons een ander beeld schetsen van de praktijk, Bas. Dagelijks moeten zij patiënten teleurstellen. ‘Helaas, wij kunnen ook deze keer uw geneesmiddel niet leveren. Probeer het volgende week nog maar een keer.’ ‘Deze keer is uw pil niet rood maar blauw. Maar werkt wel hetzelfde hoor.’ Met als gevolg geschreeuw aan de balie en in de spreekruimte, en gefrustreerde patiënten, aldus de zorgverleners zelf.
Sterker nog, ook in het ziekenhuis verliest de patiënt het vertrouwen in de zorgverlener en in de zorg, Niels. Het ziekenhuis heeft veel last van grote tekorten aan geneesmiddelen. Het aantal geneesmiddelen dat niet verkrijgbaar is neemt explosief toe. Dan gaat het zelfs om paracetamol. Paracetamol! Gerard Hugenholtz, voorzitter van de club van ziekenhuisapothekers, stelt in het interview in deze zomereditie. “We merken dat patiënten het vertrouwen verliezen in de zorg en de zorgverlener. Inmiddels is het maatschappelijk onverantwoord hoe vaak wij patiënten op een ander medicijn moeten zetten.”
Een opvallend verschil tussen de praktijk van de zorgverleners en de uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek, Bas. Wie moeten we nu geloven? Of moeten we de conclusie trekken dat de rek er bij de farmaceutische zorgverleners uit is maar dat de Nederlandse patiënt wel tegen een stootje kan en de tekorten en het wisselen van medicatie accepteert als een maatschappelijk gegeven?
Tijd voor nog een onderzoek zou ik zo zeggen, Niels.
Overigens, Bas, het is geen Hiddema, die speelt een heel andere wedstrijd, maar Vivianne Miedema die gaat scoren.
