En toen was het ineens 1985. In een klap was de droom voorbij, Oostenrijkse wijnbouw zou nooit meer hetzelfde zijn. Dit keurig georganiseerde land van bergen en gründlichkeit werd in de rust verstoord. Hier eindigde het succesverhaal van goedkoop geproduceerde zoete witte wijnen.
De vraag – zeker in Duitsland – naar goedkope zoete witte wijnen was groot in die tijd. Maar omdat niet alle druiven altijd de volledige rijpheid voor het maken van zoete wijnen behalen moest er een oplossing komen. En die kwam er; antivries, oftewel 1,2 ethaandiol! (ethyleenglycol) Niet bedoelt om de druiven tegen vorst te beschermen, of om de hydraulische remmen van de oogstmachines beter te laten functioneren. Nee, deze ‘alcohol’ – met als eigenschap een zoete smaak – bood een prachtige oplossing voor wijnen met een te laag suikergehalte. Zo kon er ineens van onrijpe druiven of wijnen met te weinig restzoet toch ‘zoete’ wijn gemaakt worden, met alle gevolgen van dien… Een aantal mensen werd blind en in Italië vonden meerdere mensen de dood. Dit werd – zoals we van Italianen gewend zijn – keurig in de doofpot gestopt en we hebben hier nooit meer wat over gehoord. Er wordt overigens nog steeds getwijfeld of de wijnboeren daadwerkelijk 1,2 ethaandiol hebben toegevoegd, of dat het toch diethyleenglycol was.
In Oostenrijk vond een volledige transformatie van de wijnwetgeving plaats en deze wordt gezien als de strengste ter wereld. Dit heeft een zeer positieve uitwerking gehad op de gemiddelde kwaliteit van Oostenrijkse wijnen. Door deze strenge wetgeving (met bijhorende controles) zijn de wijnen schoon, zuiver, lekker en van zeer goede kwaliteit. Daarnaast is tot in detail op het etiket terug te vinden wie-wat-waar het is gemaakt, hoe het smaakt en welke classificering de wijn heeft meegekregen. Maar vergeet niet dat veel mensen nog met regelmaat refereren aan die Oostenrijkse wijnen met antivries. En dat niet alleen de export van Oostenrijkse-, maar ook van de Australische wijnen eind jaren tachtig een deuk opliep. In het Engels liggen de landen ‘Austria’ en ‘Australia’ toch ineens heel dicht bij elkaar!
Wijnadvies
Een goed voorbeeld van een Oostenrijkse wijn van sublieme kwaliteit is de Grüner Veltliner van het huis Pichler uit Wachau. Zij produceren kristalheldere en stijlvolle wijnen met een groot palet aan fruit. Deze wijn heeft al in z’n jeugd een enorme vulling van rijp fruit en kruidigheid. Een rijke neus en een mondvullend palet, met een eindeloze finale. Zum Whol! ❦
U kunt onze vinologen Sanne Staal en Jens Vergouwen ook bezoeken in hun winkel in ‘s-Hertogenbosch.
Hinthamerstraat 102 | ’s-Hertogenbosch
