De praktijkondersteuner huisartsenzorg (poh) maakt sinds 1999 deel uit van de huisartsenpraktijk in ons land. Inmiddels is in de meeste praktijken een poh werkzaam. Praktijkondersteuners nemen een belangrijke en onmisbare plaats in in de huisartsenpraktijk. Zij verrichten ongeveer twintig procent van de capaciteit in uren in een huisartsenpraktijk.
De meeste huisartsenpraktijken hebben een praktijkondersteuner somatiek (poh-s) en vaak ook een praktijkondersteuner geestelijke gezondheidszorg (poh-ggz). Inmiddels zijn er ook praktijkondersteuners ouderen en praktijkondersteuner jeugd werkzaam. Praktijkondersteuners verrichten ongeveer een vijfde deel van het werk (in uren) in de huisartsenpraktijk. Het overgrote deel van de huisartsenpraktijken geeft aan de poh-functie te willen behouden of, liever nog, te willen uitbreiden. Reden voor uitbreiding is met name de verwachte toename aan complexere patiënten, door enerzijds vergrijzing, en anderzijds door meer substitutie van de tweede naar de eerste lijn. Dat uit onderzoek van het Nivel.
Verscheidenheid aan taken
De poh is inmiddels dus een veelvoorkomende functie in de huisartsenpraktijk die een grote verscheidenheid aan taken uitvoert. Daarbij is er veel contact met patiënten. De poh-ggz en poh-s besteden met 80% respectievelijk 71% een hoger percentage van hun tijd aan direct-patiëntgebonden taken dan de huisarts (62%) en de doktersassistent (68%).
Het Nivel-rapport gaat tevens in op de verschillen en overeenkomsten in taken van een poh en een doktersassistent. Daarbij laten met name de medische handelingen een zekere taakverdeling zien. De poh-s doet in veel gevallen de controles bij eigen patiënten met een chronische ziekte, zoals hypertensie, hart- en vaatziekten, diabetes en astma/COPD en maakt daarbij ook de vervolgafspraken. Het rapport gaat overigens niet in op de taken van een poh-ouderen, poh-jeugd of poh-ggz.
Onder redactie van: Gerda van Beek
