Alles stond klaar: cover letter, titelpagina, figuur, tabel en natuurlijk het artikel zelf. Ik hoefde het alleen nog maar in te dienen en dat dacht ik even op een woensdagavond te doen (alleen uploaden toch?). Al snel merk ik dat ik met een soort invuloefening bezig ben en dat ik mijn hulplijn via Teams (mijn copromotor) en telefoon (mijn gepromoveerde zus) hard nodig heb. Bij elke vraag vrees ik voor weer een mogelijke aanpassing in het artikel, want dat betekent terug naar AF: aanpassen, goed opslaan (bij welke versie ben ik ondertussen?), opnieuw uploaden (juiste versie kiezen!), aantal woorden aanpassen en weer het hele programma doorlopen…
Nog net voor middernacht is het dan zover, mijn eerste artikel is ingediend. En natuurlijk weet ik dat een reactie even gaat duren en ik een mail krijg als er een update is, maar ik kan het niet laten om elke dag de status even te checken. Ruim een maand later ontvang ik, uiteraard via de mail, bericht: major revisions. Ik zie het somber in, maar leer al snel dat dit heel goed is: het is niet afgewezen!
Gezien mijn voorkennis begin ik ruim voor de deadline met indienen. Ik houd me aan de strenge instructies uit de mail (géén versie met ‘tracked changes’) en dan kan het niet mis gaan. De laatste druk op de knop en… een foutmelding. Toch weer een hulplijn: volgens dit programma ben je de checklist (checklist??) en versie met tracked changes vergeten. Ik voeg 2 documenten toe met de melding dat die niet vereist zijn, maar dat blijkt niet het antwoord op deze puzzel. De checklist is nieuw en mijn artikel voldoet niet aan alles op die lijst. Alsof ik de kanskaart ‘Ga drie plaatsen terug’ heb gepakt: Weer een nieuwe deadline, weer een dag werk en weer een hoop frustratie.
Uiteindelijk de druk op de knop (het moment dat je niks meer kan wijzigen), maar meteen weet ik dat ik ergens een fout heb laten staan. Dit alles herhaalde zich na het bericht ‘minor revisions’, maar ook die is ondertussen ingediend. Het lijkt wel een groot spel. ‘The game you love to hate’. Ik kan nu alleen maar wachten en hopen op die ene kanskaart: “U heeft een kruiswoordpuzzel gewonnen en ontvangt een publicatie”.
Valérie Meijvis volgde bij het UMC Utrechts Julius Centrum de opleiding tot apotheker-farmacotherapeut. Ze werkt in het Julius Gezondheidscentrum Terwijde in Utrecht en bij SIR Institute for Pharmacy Practice and Policy in Leiden
