Minister Bruins van Medische Zorg wil dat fabrikanten en groothandels zorgen voor een geneesmiddelenvoorraad van vijf maanden. Deze voorraadverplichting moet voorkomen dat er een medicatietekort ontstaat bij stokkende aanvoer. Zo’n buffer zal naar schatting 85 procent van tijdelijke geneesmiddelentekorten kunnen opvangen. Ook komen er afspraken over het onnodig vernietigen van geneesmiddelen.
Het aanleggen van die zogeheten ‘ijzeren voorraad’ van vijf maanden begint in 2020 en vindt gefaseerd plaats. Het zal in totaal zo’n twee jaar in beslag nemen. Partijen bepalen gezamenlijk met welke medicijnen wordt gestart. De kosten bedragen zo’n 25 miljoen euro. Tegelijk levert het ook winst op. Apothekers en groothandels zijn bij tekorten minder tijd kwijt met het zoeken naar alternatieve geneesmiddelen. Ook voorkomt het de inzet van duurdere vervangende geneesmiddelen.
Productie naar Europa
Om de tekorten structureel aan te pakken, is tevens een Europese aanpak van
belang. Europa is in toenemende mate afhankelijk geworden doordat de productie
van (grondstoffen voor) geneesmiddelen op steeds minder plekken plaatsvindt. En
veelal in landen buiten Europa. De minister is daarom met andere Europese
lidstaten in gesprek om deze productie weer deels terug te halen naar Europa.
Afspraken en toezicht
De minister gaat met firma’s, groothandels, apothekers en zorgverzekeraars in
gesprek over de financiering van de voorraden. Het is de bedoeling dat deze
partijen samenwerken en gezamenlijk verantwoordelijk zijn voor het tegengaan
van geneesmiddelentekorten. Zo worden er afspraken gemaakt om te voorkomen dat
geneesmiddelen onnodig moeten worden vernietigd. De afspraken voor het
aanleggen van extra voorraad worden vastgelegd in een beleidsregel en de
Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) gaat daarop toezien.
IJzeren voorraad
Minister Bruins: “Ik vind dat in ons land geneesmiddelen altijd beschikbaar
moeten zijn. De aanleg van deze ijzeren voorraad voorkomt dat patiënten met
lege handen staan. Daarnaast komt er voor de apotheker meer ruimte voor de zorg
aan de patiënt in plaats van op de dagelijkse zoektocht naar andere medicijnen.
Maar we zijn er nog niet. We moeten in Europa onderzoeken of de productie van
cruciale geneesmiddelen en grondstoffen ook weer in de EU mogelijk is. Elke
patiënt moet kunnen rekenen op het geneesmiddel dat hij of zij nodig heeft.”
Bron: Rijksoverheid
