Service Apotheek Zenderpark ligt in een nieuwbouwwijk van IJsselstein. Een buurt waar het spiksplinternieuwe vanaf is. Hier werken vier apothekers, zeven apotheekmedewerkers, vier bezorgers en drie assistentes in opleiding in fulltime, en parttime dienstverband. In totaal bedienen ze ongeveer 10.000 klanten. Giel Jansen is apotheker en eigenaar van deze apotheek: “In april hebben we ons 15-jarig bestaan gevierd. Toen zijn we met z’n allen een weekend weggeweest. Dan laat je de afgelopen jaren even de revue passeren en een van de dingen die opvalt, is dat er nauwelijks medewerkers weggaan. Misschien zegt dat iets over de sfeer in deze apotheek.” Een gesprek met een veelzijdig apotheker.
Wilde je altijd apotheker worden?
“Hmmm in eerste instantie niet, denk ik. Na de middelbare school stond ik voor de keuze: bosbouw of farmacie. De studie bosbouw bleek echter weinig carrièreperspectief te bieden en omdat ik altijd een brede belangstelling heb gehad, heb ik toch voor farmacie gekozen. Maar de liefde voor bossen en hout is gebleven. We eten thuis aan een zelfgemaakte tafel. Ik heb nooit spijt van mijn keuze gehad. Wel heb ik gezien dat er de afgelopen jaren veel verschuivingen hebben plaatsgevonden.”
Zoals?
“Ik ben nu 27 jaar apotheker en als ik terugkijk, dan zijn er een aantal dingen veranderd. Bijvoorbeeld de automatisering. Toen ik begon, stond die nog in de kinderschoenen. Daarnaast is de samenwerking met huisartsen verbeterd. Er is nu dagelijks contact en artsen komen sneller bij ons als ze te maken hebben met patiënten waarbij bijvoorbeeld de combinatie tussen ziekte en medicatie complex is. Wat ik ook een grote sprong voorwaarts vind, is dat er tegenwoordig veel meer interactie is met patiënten. Twintig jaar geleden was het aspect bereiding veel groter. Er heeft een verschuiving plaatsgevonden van bereiding naar begeleiding. Minder leuk is de toegenomen administratie. Dan bedoel ik niet zozeer de boekhouding maar alles moet worden geregistreerd, gerapporteerd en bijgehouden. Tijd die ik veel liever besteed aan patiënten. Ik weet dat registratie goed is en ik zie er het nut van in, maar het is niet mijn hobby.”
Als je nu voor de keuze stond, zou je dan weer voor farmacie kiezen?
“Ik twijfel een beetje. Die twijfel wordt gevoed door de studies van mijn kinderen, die mij ook zouden passen: energietechnologie en maritieme techniek. Het zijn vooral studies die te maken hebben met duurzame energie en innovatie die mij boeien, want daar ben ik zelf ook graag mee bezig. Als het even kan, sta ik aan de wieg van nieuwe ontwikkelingen.”
Kun je voorbeelden van nieuwe ontwikkelingen geven?
“Wij zijn bijvoorbeeld al jaren testapotheek voor software pakketten. Nieuwe releases worden hier uitgetest voordat ze de markt op gaan. We hadden als een van de eersten de uitgifteautomaat ‘Robowall’ waar patiënten, buiten de openingstijden gebruik van maken.” Lacht: “Maar je kunt ook te enthousiast zijn en te vroeg aan nieuwe ontwikkelingen meedoen. Zes jaar geleden besloot ik om medicijnen rond te brengen in een elektrische auto. Na een tijdje heb ik letterlijk de stekker eruit getrokken. In de tweeëneenhalf jaar dat ik die auto had, heeft hij negen maanden in de garage gestaan omdat hij mankementen had. Het kostte me een vermogen aan reparaties. Dat was wel jammer.”
Je hebt affiniteit met duurzaamheid, innovatie maar ook met automatisering?
“Precies. Mijn uitgangspunt is dat automatisering er voor mij moet zijn en niet andersom. Je kunt gegevens in systemen zetten maar je moet er iets mee doen. Samen met een aantal apothekers die ook affiniteit hebben met automatisering hebben we de stichting StatusScoop opgezet. Binnen deze stichting hebben we een systeem ontwikkeld dat er voor zorgt dat een apotheek altijd beschikt over de meest recente laboratoriumgegevens via een koppeling met het Landelijk Schakel Punt (LSP). Hierdoor wordt de medicatiebewaking verder geoptimaliseerd. Er valt nog zoveel te verbeteren. Ik loop dagelijks tegen dingen aan. Zo zou je een slimme manier kunnen verzinnen om gegevens te scannen. Als ik nu bijvoorbeeld mijn bewakingsmeldingen uitdraai, krijg ik iedere dag maar liefst 40 tot 50 vellen papier die ik moet doorlezen. Maar niet alle gegevens die er op staan, doen er toe. Het kan allemaal efficiënter. Automatisering is geen doel op zich. Het moet leiden tot betere en efficiëntere zorg. Het is mijn taak om met behulp van medicijnen en zorg het leven van mensen aangenamer te maken. Daar kan automatisering bij helpen.”
Laatste vraag. Hoe denk je dat je collega’s jou zullen typeren?
“Goh, dat kan ik niet zeggen. Is het niet beter om ze dat zelf te vragen?”
Ik denk ondertussen aan mogelijke antwoorden: creatief, slim, ondernemend, vernieuwend, innovatief…
We lopen door de apotheek en vragen het aan een collega-apotheker.
Zij hoeft niet lang na te denken: “Giel? Giel is zorgzaam, zonder meer!” ❦
Giel Jansen | Geboren: 18 maart 1959 | Studie: Farmacie aan de Universiteit Utrecht van 1977 tot 1986 | Gehuwd met: Hetty | Vader van: Michiel (23) en Robert (21) | Hobby: houten meubels maken, golfen | Favoriet vakantieland: overal waar nog echte natuur is en het niet warmer is dan 25 graden | Favoriete muziek: heel wisselend, hangt af van het moment | Favoriete film: All it is in heaven | Grootste zonde: ik werk te veel uren, waardoor er privé te weinig overblijft | Hier kun je me ’s nachts voor wakker maken: een innovatief item | Levensmotto: verbinding
Dit is het vierde artikel in de reeks: ‘Drijfveren’. Van het laagste punt in Nederland Nieuwerkerk aan den IJssel, tot het hoogste punt de Vaalserberg, vertellen apothekers over zichzelf, hun vak, hun ambities en de keuzes die ze maken. Oftewel: een kijkje in de keuken van uw collega. In deze editie: Giel Jansen, apotheker bij Service Apotheek Zenderpark in IJsselstein.
Tekst en fotografie: Cai Vosbeek
