Dat was weer een feestje, Bas! Voor de deur was het dringen geblazen. Er kon echt niemand meer bij. En een lawaai dat die gasten maken! Ik zou ervan onder de indruk zijn geraakt.
Heb ik iets gemist, Niels? Zijn onze leeuwinnen na ingrijpen van de videoscheidsrechter dan toch nog wereldkampioen geworden en werd dit alsnog groots gevierd met een drukbezochte huldiging?
Houd toch eens op met dat voetbal, Bas. Er is meer in het leven dan een bal. Ik heb het natuurlijk over het Algemeen Overleg in de Tweede Kamer. Op de agenda: de toekomst van de eerste lijn en de juiste zorg op de juiste plek. Of beter de problemen daar. Over de te korte duur van de consulten, lage tarieven, oplopende werkdruk, hoge administratieve lasten van huisartsen en apothekers, onderbetaalde doktersassistenten, fysiotherapeuten en kraamverzorgenden. En die laatsten maakten van de gelegenheid gebruik om hun onvrede eens goed kenbaar te maken.
Terwijl de problemen er eigenlijk helemaal niet hoeven te zijn, Niels. Op het schap van het ministerie van VWS ligt sinds vorig jaar een half miljard te wachten om in de huisartsenzorg te stoppen. Plus nog eens dik 130 miljoen voor extra onderzoek en automatisering. En wat de fysiotherapeuten en kraamverzorgenden vragen wordt door iedereen in het veld en in de Tweede Kamer onderstreept. Dus wat is het probleem?
Het ontbreken aan regie, de bedilzucht van het Zorginstituut en een minister Bruno Bruins die weigert in te grijpen, Bas? Tijdens het overleg riep zo een beetje ieder kamerlid de minister op om in te grijpen. En wel nu. Maar de minister speelde stoïcijns met zijn paperclip en pen, las zijn antwoord op van papier en zowat elke verzoek om iets aan de problemen te doen beantwoorde hij met een ‘daar ga ik niet over’ en eindigde in de belofte om toch vooral met elkaar in gesprek te gaan, te wachten op de uitwerking van de akkoorden, dat hij de vinger toch echt aan de pols houdt en dat toch echt het hooggewaardeerde Zorginstituut aan zet is. En hij komt er nog mee weg ook.
Terwijl de gehele Tweede Kamer inclusief alle zorgverleners in de eerste lijn geloven dat de urgentie inmiddels zo hoog is dat de minister wel moet ingrijpen, Niels. In plaats van blijven wijzen naar een Zorginstituut en ieder andere stakeholder kan de minister de regie pakken. Als zorgverzekeraars klagen over de betaalbaarheid van geneesmiddelen, dan grijpt hij wel in, gaat hij onderhandelen en dwingt zo de industrie om de prijs te verlagen. Het kan dus wel.
Je zou bijna gaan denken dat deze minister niet ingrijpt omdat dat de positie van de zorgverzekeraar misschien wel zou verzwakken, Bas.
Foei, Niels. Zo mag je echt niet denken…
