Jan Dirk Jansen: De prijzenslag in de hulpmiddelenmarkt die al enige tijd aan de gang is, laait de laatste maanden weer op. Af en toe duiken de media er ook op. De Tros Radar uitzending over de SEMH verplichting die De Friesland haar leveranciers had opgelegd, was er een zeer onderhoudend voorbeeld van. De marketing- en communicatiemanager van deze verzekeraar werd door een goed voorbereide presentatrice vakkundig aan het kruis genageld. Verontwaardigde klanten die geen 70 km wensten te reizen naar de dichtstbijzijnde gecontracteerde leverancier of die gebruik wilden blijven maken van hun eigen servicegerichte apotheek op de hoek in plaats van een onbekend postorderbedrijf, kwamen prominent in beeld. Een betere reclamespot had de KNMP zich niet kunnen wensen. Uiteindelijk bood De Friesland in de uitzending excuses aan. Het zou allemaal teruggedraaid en hersteld worden. Ze waren te voortvarend geweest. Maar het is iedereen die de markt een beetje kent duidelijk dat dit krokodillentranen zijn. De hulpmiddelen liggen onder vuur en verzekeraars zullen in samenwerking of door elkaars systematiek over te nemen, de prijzen breken. Het doet mij sterk denken aan de beginperiode van het preferentiebeleid.
De strategieën die gehanteerd worden zijn het concentreren van de omzet bij een beperkt aantal leveranciers, het verschuiven van het volumerisico naar de aanbieder en het opleggen van dag- en stuksprijzen die ver onder het huidige prijsniveau liggen. Om aan te tonen dat er straks geen derderangs spullen afgeleverd kunnen worden door ongeletterden, eisen verzekeraars gecertificeerde medewerkers en materialen. Een mooi voorbeeld van hoe dit spel door sommigen gespeeld wordt, is de CZ aanbesteding op de diabetestestmaterialen. In eerste instantie schrijft CZ een aanbesteding uit. Drie te selecteren verzendhuizen mogen de buit straks verdelen. Nadat de grote spelers kreunend en steunend hun bodemprijzen bij CZ afgegeven hebben, wordt de aanbesteding bij nader inzien omgezet in een open inschrijving waarbij CZ de maximumprijzen dicteert. Heerlijk toch die vrije markt?
Voor openbare apothekers is het tandenknarsen. Bekijken we het vanuit de budgetbewaker dan gaat het prima zo. De schadelast wordt fors gereduceerd. Als u zorginkoper was deed u hetzelfde zolang er leveranciers zijn die staan te dringen om een contract en de patiënten niet massaal gaan steigeren. Voor de klant heeft dit op termijn gevolgen, want natuurlijk kan je voor afbraakprijzen geen eerste klas service verwachten. Geen maatwerk meer, geen persoonlijk contact of een servicepunt in de buurt, maar beperkte materiaalkeuze, aflevering in grootverpakking en stokkende innovatie. Een sober basispakket te verkrijgen bij een handjevol door de verzekeraar aangewezen loketten. Dat is de basiszorg in Nederland straks. CZ gaf het zelf al heel duidelijk aan: “Wij hebben geen Mercedes nodig als het huismerk ook volstaat”. Radar kan straks door het hele land terecht voor mopperende patiënten.Voor full service leveranciers zoals de apothekers en de A-merken is er volgens mij maar één strategie. De strijd om de gunst van de klant. Als klant wil ik namelijk graag zelf kunnen kiezen. Of met bijbetaling in een Mercedes of een ‘gratis’ ritje in het CZ-busje. Als mijn verzekeraar mij verplicht de bus in wil drukken, krijg ik er zwaar de pest in. Ook zou ik graag het geld van het ongebruikte buskaartje ontvangen als ik toch in die Mercedes stap. Ik betaal toch dezelfde premie? Dus apothekers die willen blijven leveren weten wat ze te doen staat. Ga de strijd aan om de gunst van de zorgconsument en lever een eerste klas service. Ga samen met consumentenorganisaties de strijd aan voor een eerlijke vergoeding voor niet gecontracteerde leveranciers en voor keuzevrijheid. En informeer verzekerden over verzekeraars die keuzevrijheid (nog) hoog in het vaandel hebben staan. ❦
