Valérie Meijvis

Bij het pakken voor de vakantie open ik onze medische la. Al is het niet mijn expertise, als apotheker zijnde voel ik me verantwoordelijk voor de inhoud van ons EHBO-tasje.

Hoe ik het in mijn hoofd haalde om ook maar iets met zijn pillen te doen. Die waren voorgeschreven met een reden! Wij waren er alleen maar op uit om met de pillen te stoppen; om te bezuinigen!

Alleen al het woord geeft me de kriebels: jeuk. Ik had het laatst zelf, op mijn hoofd. Het duurde even voordat ik de link legde met mijn activiteit van de dag ervoor, maar de luizenkam bevestigde mijn gedachten: luizen! Ik vond het eerder nog zo grappig dat ik zou gaan luizenpluizen, maar nu was er niks grappigs meer aan. Ik was letterlijk een luizenmoeder.

‘Heeft u misschien iets tegen droge ogen?’ Ik werp een blik op de medicatielijst: laag gedoseerd amitriptyline, dat zou weleens de boosdoener kunnen zijn. Van zenuwpijn in de benen heeft meneer al jaren geen last meer, dus het besluit om af te bouwen is snel gemaakt.